وبلاگ طرفداران جنجالی استقلال

خسرو حیدری همزمان با خروج استقلال از بحران و ارائه بازي‌هايي كه هوادران اين تيم را راضي نگه ‌دارد، موتور خسرو حيدري هم روشن شد و هافبك جوان آبي‌پوشان در موفقيت‌هاي اخير اين تيم نقش به سزايي ايفا كرد. جديت و انگيزه بالاي او در تمرينات، باعث شد تا قلعه‌نوعي در ميدان نيز به اين بازيكن تازه‌وارد اعتماد كند و «خسرو حيدري» هم به خوبي پاسخ اعتماد سرمربي استقلال را داد.با اين حال حضور ثابت در تركيب استقلال اوج اهداف خسرو حيدري نيست. او هم مثل فوتباليست‌هاي سطح بالا ابتدا به تيم ملي فكر مي‌كند و بعد به حضور در تيم‌هاي اروپايي. به همين خاطر شايد اين چهره كم‌سن و سال استقلال را به زودي در مراتبي بالاتر ببينيم. گفتگوي اين شماره ما با اين بازيكن است و خواندن اين مطلب خالي از لطف نيست.

خسرو حيدري هستم. متولد 23 شهريور سال 1362. تا مقطع ديپلم بيشتر درس نخواندم و در سال 1384 هم ازدواج كردم. بچه تهران هستم و يك خواهر هم دارم.

فوتبال حرفه‌اي را از تيم ابومسلم آغاز كردم. دو سال در اين تيم توپ زدم، سپس به پيكان آمدم. بعد از پيكان سه سال در پاس بازي كردم تا اينكه به تيم مورد علاقه‌ام يعني استقلال تهران پيوستم.

از بچگي به فوتبال علاقه داشتم اما هيچ وقت فكر نمي‌كردم به اين جايگاه برسم فوتبالم بهتر از درس بود. به همين خاطر ترجيح دادم به سمت فوتبال بروم چون در مقطع جوانان در پرسپوليس بازي مي‌كردم طرفدار اين تيم بودم. اما الان استقلالي هستم و خيلي به اين تيم تعصب دارم.

الگوي ورزشي من رونالدو بود و بازي اين فوتباليست را خيلي دوست دارم. آرزوي ورزشي‌ام هم اين است كه هميشه در راه مثبت حركت كنم. تيم ملي، اولين هدف من است و صددرصد تا قبل از جام‌جهاني 2010 به اين پيراهن خواهم رسيد.

شهرت خوب است اما محبوبيت خيلي بهتر است. محبوبيت و مشهور بودن دردسرهايي دارد اما مزاياي آن خيلي بيشتر است. به طور كلي دوست دارم، آدم محبوبي باشم چون فوتباليست محبوب ماندگارتر است تا مشهور.

پدرم زياد با فوتبال بازي كردنم موافق نبود. مثل خيلي از پدرهاي ديگر مي‌گفت كه فوتبال به درسم لطمه مي‌زند اما وقتي ديد پيشرفت كردم و به موفقيت رسيدم، موافقت كرد و حتي تشويقم نمود.

من هم در بچگي مثل همه بچه‌ها مي‌گفتم دوست دارم دكتر يا خلبان شوم نمي‌دانم چرا آن زمان اين مسئله مد شده بود! الان كه به آن زمان فكر مي‌كنم، خنده‌ام مي‌گيرد. اما به فوتباليست شدن هم فكر مي‌كردم مدتي هم در جواهرسازي كار مي‌كردم. شايد اگر فوتباليست نمي‌شدم، اين كار را ادامه مي‌دادم.

اگر قبول كنيم كه تشويق و حمايت خانواده و پدر و مادر باعث ارتقاي جايگاه فرد مي‌شود به اين نتيجه مي‌رسيم كه پيشرفت و ترقي آدم بايد از خانواده شروع شود.

استقلال، فصل پرفراز و نشيبي داشته است. در يك برهه افت كرديم كه طبيعي بود چرا كه بحران سراغ هر تيمي مي‌رود. خوشحالم كه اين دوران براي استقلال كوتاه بود و هفته به هفته بهتر شديم.

تيم ملي خيلي خوبي داريم. علي دايي كارش را خوب بلد است و مطمئنم او با تيم ملي موفق شده و به جام‌جهاني صعود مي‌كنيم. من هم تلاش مي‌كنم با انجام بهترين بازي‌ها در استقلال به تيم ملي راه پيدا كنم.

اگر يك روز به آخر عمرم مانده باشد، مي‌روم از همه حلاليت مي‌طلبم آنقدر فرصت ندارم كه كار خوب انجام بدهم تا به درد آخرت بخورد به همين خاطر فقط حلاليت مي‌طلبم.

سقف آرزوي بيشتر فوتباليست‌هاي ما لژيونر شدن است. دوست دارم به قدري خوب باشم كه به ليگ‌هاي اروپايي راه پيدا كنم.

خانواده‌اي را سبز مي‌دانم كه همه باهم خوب باشند و يك هدف را دنبال كنند كه آن سعادت و خوشبختي اعضاي آن باشد.